ساعت 45 : 8 بود كه آسمان غريد . يك نفر پشت در ايستاده بود ، منتظر . يك نفر پا در ركاب اتوبوس گذاشت . يك نفر خسته از كار برمي­گشت . يك نفر آماده­ي كار شد . يك نفر يك بغل ميوه ، شيريني به خانه مي­برد . يك نفر روياي خريد يك سير گوشت در سر داشت .

    رعد و برق پهناي آسمان را به نور سترد . يك نفر آمد ، يك نفر رفت . مردي سيگاری آتيش زد . زني ، درجه­ي مايكروويو را چرخاند . دختر بچه اي هشت ساله ، به شيشه­ي بالا كشيده­ي بنزي زد ، شيشه­ي ماشين كه پائين آمد دود سيگار بود و ادكلن  . دخترك گفت : ـ گل دارم ، تو رو خدا يه شاخه بخرين .

    ساعت 45 : 8 بود كه مرد در قمار باخت . ده ميليون ، مفت .  ساعت 45 : 8 زنی تنش را فروخت ، مفت . ساعت 45 : 8  يكي خوابيد . از فرط خستگي ، يكي خوابيد در عين مستي . ساعت 45 : 8  زوجي ، خوشبختي را آغاز كردند . زني زائيد ، مردي مُرد .

    ساعت 45 : 8  آسمان غريد ، شايد هم نغريده بود كه زنداني گوش ولع به بلندگو سپرده بود ، شايد نام آزاديش طنين اندازد . بلندگو به صدا آمد ، نام ديگري بود كه به اعدام فرا خوانده شد . ساعت 45 : 8 بود كه زن به مردش خيانت كرد .

    باران گرفت ، ساعت 45 : 8 . چتري باز شد . گدايي خود را به كمين كشيد . دختركي براي معشوق طنازي كرد . ترمز كاميوني نگرفت و فرزنداني ، مادر را وداع گفتند . ساعت 45 : 8  مردي يك اتول آخرين مدل خريد . نان آور خانه اي از داربست افتاد . پايش لغزيد . دختري كه تن به آغوش پسركاني داده بود به عقد جواني در آمد ، باكره . جواني محتاج به قلب ، پشت در اتاق عمل منتظر مرگ يك مرگ مغزي بود . ساعت 45 : 8  كمر غرور مردي شكست در فرياد سكوتي مرگبار .

    ساعت 45 : 8  پليس ، جسد مردي را در تعفن فاضلاب يافت كه گويا يك  ماه پيش هستي را وداع گفته بود . ساعت 45 : 8 زني آبستن شد . بازيگري اسكار گرفت . كودكي ريد . پسري مادرش را ... . جواني از معشوق لب گرفت ، پنهاني .

     ساعت 45 : 8 بود كه زلزله هزاران خانواده را خاك بر سر كرد . دختري شامپاين نوشيد . پسري خودزني كرد . پارتي بر پا شد . ساعت 45 : 8 دختري آبستن حرام شد . مردي زائيد ، زير بار فقر . شعري سرود شاعري ،در عين درد .

    ساعت 45 : 8 ، باران باريد . باران نبود . سيل مي­باريد . گاري هست و نيست ميوه فروش را با خود برد . اتومبيل آخرين سيستم زني را به جدول كوبيد .  ساعت 45 : 8 بود سوت قطار دل هر غريبه اي را به درد آورد . دزدي كيفي قاپيد . مردي به نماز ايستاد . بزرگ مردي شهادت را لبيك گفت . ساعت 8:45 ...

نظرات شما عزیزان:

ilia

ساعت12:16---25 شهريور 1394

مطلبی ستودنی است. ممنون

یگانه

ساعت19:48---21 آبان 1391

[وب سایت]

قصه ای را که تو در پلک های بسته ات میبینی


من در تصویر زندگیم


بشکن این قفل لبهایت را و بازگوی از احساس ناگفته ات


نمیخواهی بگویی؟



پس آنچه را که میخواهی در این دفتر عشق بسرای



با قلم رنگین کمان و خطی بشکن بر تنهایی من



دانم که دانی جانم عاقبت از آن توست پس



مزن آتش به جانم چون که جانم جان توست

سارا

ساعت15:08---13 آبان 1391

- [ایمیل]

سلام سید ، سوژه جالبی برا نوشتنه ،ساعت 8 و چهل و پنج ،ولی یه جاهایی من تو ذهنم میگفتم صبح یا عصر ،خیلی از این اتفاقات رو نمیتونستم تو ساعت 8و چهل ینج تصور کنم ،مثل خیانت یا مستی ، پارتی .........

و یه جاهایی مثل کودکی رید یه دفعه ذهن خواننده منحرف میشه و یه پوزخند میشه عکس العملش

سید متن جالبه ،من خیلی خوشم اومد ،یکم حوصله بخرج بده ،روش کار کن بی زحمت ،حیفش نکن


پاسخ:ساراي عزيز باز هم ممنونم كه فرصت ميكني به اين حقير سر مي‌زني و از همه مهم‌تر برايم نقد مي‌گذاري. من در اين مطلب تلاش كردم كه بگويم در يك دقيقه و يا حتي در ثانيه در سراسر عالم چه اتفاقاتي ممكن است بيفتد. جايزه اسكار گرفتن بزرگي ممكن است با توالت رفتن كودكي همزمان اتفاق افتد كه در واقع علاوه بر طنز حرفي هم براي گفتن داشته باشد. در مورد تفاوت زماني بيشتر دقت ميكنم و تلاش ميكنم دوباره بازنويسي‌اش كنم. اميدوارم كه بهتر شود. چشم به راهت هستم. يه مطلب جديد دارم مي‌نويسم كه هنوز ويرايش نشده، حتماً به وب سر بزني

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: